Het crisisontwikkelingsmodel

Het crisisontwikkelingsmodel is een goed handvat om samen met de territoriumleer en de verschillende vormen van agressie te komen tot adequate interventies. Door het verstoren van het territorium (opname, behandeling, psychotherapie) komt een cliënt regelmatig in een crisis.

Het crisisontwikkelingsmodel 1.0 gaat over spanningsopbouw die te onderscheiden is in verschillende fasen met bijbehorende interventiemogelijkheden. Dit model vormt vaak de basis voor onze signaleringsplannen. In de komende paragraaf laten we je het model zien.

Spanning uit zich altijd in gedrag en gaat gepaard met emoties. Door deze emoties, ook in eventuele mengvormen te herkennen, kan de hulpverlener hier beter op inspelen bij een interventie. Dit vertaal zich naar het crisisontwikkelingsmodel 2.0 (van Agtmaal, 2018). In dit model  zie je verschillende basisemoties uitgebeeld met de kleuren van het eerder behandelde COM (1.0). De emoties vormen hier een extra dimensie. Dit model is tevens te vinden in een komende paragraaf.